Afscheid.

Het is inmiddels al weer enkele weken geleden dat Sim niet is thuisgekomen.

Sindsdien geen teken van leven meer vernomen van onze kater.

Ik heb me er inmiddels bij neer gelegd, het voelde meteen al niet goed. Gek is dat he?

Jammer dat we geen afscheid hebben kunnen nemen, ik heb wel direct wat dingetjes voor mezelf opgeschreven. Pff Ben altijd zo bang dat ik die leuke details vergeet.

Als ik het later nog eens terug lees krijg ik het makkelijker weer terug in mijn gedachte.
Er gebeuren zoveel mooie in je leven dat je ook weer veel vergeet, soms komen ze spontaan terug, maar vaak heb ik het nodig om iets tastbaars te hebben. 

Tot ooit Sim!